خانه ای پر دوست

خانه ای پر دوست

 

من دلم می‌خواهد
خانه‌ای داشته باشم پر دوست

کنج هر دیوارش
دوست‌هایم بنشینند
آرام
گل بگو گل بشنو...؛

هر کسی می‌خواهد
وارد خانه پر عشق و صفایم
گردد
یک سبد بوی گل سرخ
به من هدیه کند


شرط وارد گشتن
شست و شوی
دل‌هاست

شرط آن داشتن

یک دل بی رنگ و
ریاست...
بر درش برگ گلی
می‌کوبم
روی آن با
قلم سبز بهار
می‌نویسم ای یار
خانه‌ی ما
اینجاست
تا که سهراب نپرسد
دیگر
"خانه دوست کجاست؟"
 
 
)) فریدون مشیری ((